*Kom-Emine*
Trasa
Kom-Emine to ostatni odcinek europejskiej długodystansowej trasy E3, która łączy Ocean Atlantycki z Morzem Czarnym.
Część bułgarska zaczyna się od Góra Kom (2016 m) bardzo blisko granicy z Republiką Serbii i biegnie wzdłuż kręgosłupa Góry Bałkańskie (po bułgarsku Stara Planina), od której pochodzi nazwa całego półwyspu, zanim dotrze do wybrzeża Morza Czarnego ponad 600 km później.
Po drodze szlak prowadzi przez wszystkie kultowe szczyty pasma górskiego Bałkanów w Bułgarii, w tym około 30 o wysokości ponad 2000 m, niektóre z wyraźną rzeźbą alpejską.
Ścieżka oficjalnie kończy się przed latarnią morską o godz Przylądek Emine, który jest najbardziej wysuniętym na wschód punktem Bałkanów, ale zaledwie pół godziny wędrówki w dół prowadzi do niesamowitej, drobnopiaszczystej plaży Irakli, gdzie wędrowcy mogą zmyć kurz i zmęczenie nagromadzone podczas długich dni marszu.
Kom-Emine jest Najbardziej popularne trasy w Bułgarii i co roku tysiące turystów przemierza ją pieszo lub na rowerze. Od czasu do czasu entuzjaści ultramaratonów używają go jako areny do bicia rekordów – najszybszy (obsługiwany) czas to niecałe 4 dni i 8 i pół godziny.
Punkt początkowy
Góra Kom (2016 m) (43°10’26.0″N 23°03’07.5″E)
Punkt końcowy
Przylądek Emine (42°42’05.0″N 27°54’00.2″E)
Przez które miasta i miasteczka przebiega ścieżka E.
Lakatnik, bojler, wieś Płaninica, wieś Daskotna, Wieś Dobra Polana, wieś Kozichino, wieś Emon.
Długość
Pomiędzy 600 a 700 km, w zależności od tego, czy wędrowiec zawsze podąża szlakiem graniowym, czy też zdecyduje się zejść do niektórych górskich chat i wiosek.
Ścieżka naziemna ścieżki E.
- Góra Kom – schronisko Petrohan – 3-4 godziny;
- Schronisko Petrohan – Schronisko Proboinitsa – 5 godz.;
- Schronisko Proboinitsa – Schronisko Trastenaya – 6 godz.;
- Schronisko Trastenaya – Schronisko Leskova – 6 godz.;
- Schronisko Leskova – Przełęcz Vitinya – 10 godz.;
- Przełęcz Vitinya – Chavdar Hut – 6 godz.;
- Schronisko Chavdar – Schronisko Momina Polyana – 8 godz.;
- Schronisko Momina Polana – Schronisko Eho – 9 godz.;
- Schronisko Eho – Schronisko Dobrila – 11 godz.;
- Schronisko Dobrila – schronisko górskie Botev (trawers alpejski) – 10 godz.;
- Schronisko górskie Botev – schronisko Mazalat – 10 godz.;
- Schronisko Mazalat – Schronisko Buzludzha – 9 godz.;
- Schronisko Buzludzha – Baza narciarska Gramadliva – 10 godz.;
- Baza narciarska Gramadliva – Chumerna Hut – 11 godz.;
- Schronisko Chumerna – Schronisko Vratnik – 9 godz.;
- Schronisko Vratnik – Miasto Kotel – 8 godz.;
- Miasto Kotel – schronisko na przełęczy Varbitsa – 9 godz.;
- Schronisko na Przełęczy Varbitsa – Schronisko Chazim Gorskia – 12 godz.;
- Schronisko Chazim Gorskia – Schronisko Topchiysko – 12 godz.;
- Schronisko Topchiysko – wieś Kozichino – 6 godz.;
- Wioska Kozichino – Przylądek Emine – 11 godz.
Mapy
System znakowania
Bułgarski odcinek trasy E3 jest dobrze oznakowany standardowymi czerwonymi oznaczeniami oraz drogowskazami.
Odsłonięte fragmenty trasy posiadają również oznaczenia zimowe – pomalowane na czarno i żółto metalowe słupy, na których zamontowane są tabliczki azymutalne.
Praktyczny
Tradycyjnie bułgarską część E3 pokonują średnio wyszkoleni turyści przez 21 dni, ze średnim dziennym czasem trwania wędrówek od 7 do 12 godzin, pod koniec których dociera się do schroniska lub schroniska. W razie potrzeby niektóre etapy można dodatkowo podzielić, aby chodzenie było mniej męczące.
Większość Kom-Emine nie wymaga specjalnego przeszkolenia technicznego, ale w Centralnym Bałkańskim Parku Narodowym są pewne odcinki z wyraźną rzeźbą alpejską, które są odpowiednie tylko dla bardziej doświadczonych turystów, zwłaszcza zimą, kiedy raki są wysoce zalecane.
Wędrowcy muszą pamiętać, że Stara Płanina działa jak naturalna bariera klimatyczna, a zmiany pogody są nagłe, a mgły, silne wiatry i burze zdarzają się nawet w miesiącach letnich.
Zakwaterowanie
Liczne schroniska górskie i schroniska są dostępne na nocleg zgodnie z zalecanym 21-dniowym planem podróży. Liczba miejsc w niektórych z nich jest ograniczona iw sezonie wędrowcy powinni rezerwować z dużym wyprzedzeniem, aby zagwarantować sobie pobyt. Korzystanie z namiotów jest ogólnie dozwolone, ale poza obszarami chronionymi, gdzie obowiązują surowe ograniczenia.
Jedzenie
Ścieżka Kom-Emine przebiega przez zaledwie dwie miejscowości i kilka wsi, a możliwości zakupów spożywczych są dość ograniczone. Większość schronisk górskich i schronisk na szlaku oferuje gotowane posiłki, ale różnorodność rzadko jest zróżnicowana. Niektóre odcinki grani nie mają źródła wody pitnej i ważne jest, aby zaopatrzyć się na cały dzień.
Podróże
Przez większą część szlaku Kom-Emine przecina grzbiet Bałkanów, ale w regularnych odstępach przecina sieć dróg krajowych, które można wykorzystać do zorganizowania dodatkowego zaopatrzenia lub dołączenia lub zejścia ze ścieżki, jeśli planujesz przejść ją odcinkami .
Sprzęt
Turyści potrzebują zwykłego sprzętu osobistego, odpowiedniego na wysokie góry z możliwymi niskimi temperaturami nawet w sezonie letnim.
Zimą Kom-Emine jest odpowiednie tylko dla doświadczonych i dobrze wyszkolonych turystów, wyposażonych we cały niezbędny sprzęt górski, taki jak narty lub rakiety śnieżne, raki, czekany itp.